dicotomía
Galego
Pronuncia: /dikotoˈmia̝/ (AFI)
Substantivo feminino
dicotomía (sg: dicotomía; pl: dicotomías)
- (Matemáticas) División dun en dúas partes, bipartición.
- (Matemáticas) Método de clasificación no que as divisións e subdivisións só teñen dúas partes.
- (Matemáticas) División de algo en dúas partes mutuamente exclusivas, é dicir, ou unha ou a outra congruente á afluencia central.
- (Botánica) Bifurcación dun talo ou dunha póla.
- (Medicina) Práctica condeada pola recta deontoloxía, que consiste no pago dunha comisión polo médico consultante, operador ou especialista, ao médico de cabeceira que lle recomendou un cliente.
- (Astronomía) Aspecto que presenta un planeta cando está iluminado exactamente pola metade da luz do Sol. Desde a Terra obsérvase só un semicírculo iluminado, mentres a outra metade permanece en sombras.
- Véxase tamén: Apéndice: Léxico da astronomía.