ditongo

Galego

• Etimoloxía: do latín diphtongus, do grego antigo δίφθογγος (díphthoggos).

• Pronuncia: /diˈtoŋɡo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

ditongo (sg: ditongo; pl: ditongos)

1. (Lingüística) Fenómeno fonolóxico que ten lugar cando dúas vogais contiguas forman parte dunha mesma sílaba.

Traducións

• Alemán: Diphthong ^(de)
• Castelán: diptongo ^(es)
• Chinés: 双元音 ^(zh)
• Francés: diphtongue ^(fr)
• Inglés: diphthong ^(en)
• Italiano: dittongo ^(it)
• Portugués: ditongo ^(pt)
• Ruso: дифтонг ^(ru)