epentético

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ἐπενθετικός (epenthetikós).

Adxectivo

epentético (ms: epentético; mpl: epentéticos; fs: epentética; fpl: epentéticas)

1. (Lingüística) Relativo ou pertencente á epéntese,

Traducións

• Castelán: epentético ^(es)
• Catalán: epentètic ^(ca)
• Francés: épenthétique ^(fr)
• Inglés: epenthetic ^(en)
• Italiano: epentetico ^(it)
• Polaco: epentetyczny ^(pl)
• Portugués: epentético ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do grego antigo ἐπενθετικός (epenthetikós).

Adxectivo

epentético (ms: epentético; mpl: epentéticos; fs: epentética; fpl: epentéticas)

1. (Lingüística) Epentético.

Portugués

• Etimoloxía: do grego antigo ἐπενθετικός (epenthetikós).

Adxectivo

epentético (ms: epentético; mpl: epentéticos; fs: epentética; fpl: epentéticas)

1. (Lingüística) Epentético.