hormiguero
Castelán
Etimoloxía: do latín formicarius, e este de formica, "formiga".
Pronuncia: [ oɾ.mi'ɰe.ɾo ] (AFI)
Substantivo masculino
hormiguero (sg: hormiguero; pl: hormigueros)
- Formigueiro (niño).
- (Colectivo) Formigueiro (conxunto de formigas).
- (Figurado) Formigueiro (lugar onde hai moito movemento de xente).
- Montón de herba que se queima para formar abono ao preparar para o cultivo un terreo en barbeito.
Adxectivo
hormiguero (ms: hormiguero; mpl: hormigueros; fs: hormiguera; fpl: hormigueras)
- Relativo ás formigas.