lapis
Galego
- Pronuncia: /ˈlapis/ (AFI)
Substantivo masculino
lapis (sg: lapis; pl: lapis)
- Instrumento que se utiliza para escribir, debuxar, pintar, constituído por unha barra de grafito (ou outro material) contida nun cilindro de madeira (ou outro material) que actúa de protección.
Sinónimos
Termos relacionados
Traducións
- Alemán: Bleistift (de)
- Árabe: قلم رصاص (ar)
- Búlgaro: m (bg)
- Castelán: lápiz (es)
- Catalán: llapis (ca)
- Checo: tužka (cs)
- Chinés: 铅笔 (zh), 鉛筆 (zh)
- Coreano: 연필 (ko)
- Croata: olovka (hr)
- Danés: blyant (da)
- Esloveno: svinčnik (sl)
- Esperanto: krajono (eo)
- Finés: lyijykynä (fi), piirustuskynä (fi)
- Francés: crayon (fr)
- Gaélico escocés: caolabhain (gd)
- Grego: μολύβι (el)
- Hebreo: עיפרון (he)
- Indonesio: pensil (id)
- Inglés: pencil (en)
- Islandés: blýantur (is)
- Italiano: matita (it)
- Lituano: pieštukas (lt)
- Malaio: pensil (ms)
- Maldivano: ފނސރ (dv)
- Mapuche: wiriwe (arn)
- Neerlandés: potlood (nl)
- Noruegués: blyant (no)
- Noruegués nynorsk: blyant (nn)
- Polaco: ołówek (pl)
- Portugués: lápis (pt)
- Ruso: карандаш (ru)
- Serbio: оловка (sr)
- Sueco: blyertspenna (sv), penna (sv)
- Tailandés: ดนสอ (th)
- Turco: kalem (tr)
- Vasco: arkatz (eu)
- Xaponés: 鉛筆 (ja), えんぴつ (ja), (enpitsu)
- Iii: ꐂꀙ (iii) (qie bip)
Latín
- Etimoloxía: do itc *la/eped-. Probablemente de proveniencia mediterránea *lVpVd-. Compárese co grego antigo λέπας (lépas) ("rocha", "montaña").
- Pronuncia: /ˈlapis/ (AFI)
Substantivo masculino
lapis
- Pedra, rocha.
- Fito, marco, mollón.
- Lápida.
- Sinónimos: lapidea tabula.
- Estatua.
- Sinónimos: statua.
- (Uso literario) Xema.