mandolina

Galego

• Etimoloxía: do italiano mandolino.

• Pronuncia: /mandɔˈlina̝/ (AFI)

Substantivo feminino

mandolina (sg: mandolina; pl: mandolinas)

1. (Música) Instrumento musical con catro cordas dobres afinadas como o violín que se pulsan cunha púa ou plectro. A caixa de resonancia pode ser cóncava ou plana.
   • Termos relacionados: mandolinista, instrumento de corda.
2. (Alimentación) Utensilio de cociña que se emprega para cortar verduras, queixo, xamón, etcétera facilmente en rodas uniformes de grosor.

Termos relacionados

• mandolinista

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música

Traducións

• Francés: mandoline ^(fr).