mentire
Italiano
Etimoloxía: do latín vulgar - mentīre, de *mentio, do latín mentīrī, de mentior, de mēns, mentis, do protoindoeuropeo *méntis, composto de *men- e *-tis.
Pronuncia: /men'ti.ɾe/ (AFI)
Verbo intransitivo
mentire