número alxébrico

Galego

• Etimoloxía: composto de número e alxébrico.

• Pronuncia: /ˈnume̝ɾo̝ alˈʃɛβɾiko̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

número alxébrico (sg: número alxébrico; pl: números alxébricos)

1. (Matemáticas) Número real ou complexo que é solución dunha ecuación polinómica de coeficientes enteiros.

Traducións

• Alemán: algebraische Zahl ^(de)
• Castelán: número algebraico ^(es)
• Catalán: nombre algebraic ^(ca)
• Francés: nombre algébrique ^(fr)
• Húngaro: algebrai szám ^(hu)
• Inglés: algebraic number ^(en)
• Italiano: numero algebrico ^(it)
• Lao: ຈຳນວນພຶດຊະຄະນິດ ^(lo)
• Portugués: número algébrico ^(pt)
• Ruso: алгебраическое число ^(ru)
• Sueco: algebraiskt tal ^(sv)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico das matemáticas