neofalante

Galego

• Etimoloxía: de falante e o prefixo neo-.

• Pronuncia: /neofaˈlante̝/ (AFI)

Substantivo

neofalante (ms: neofalante; mpl: neofalantes; fs: neofalante; fpl: neofalantes)

1. (Lingüística) Persoa que comeza a expresarse nunha nova lingua.

Adxectivo

neofalante (ms: neofalante; mpl: neofalantes; fs: neofalante; fpl: neofalantes)

1. (Lingüística) Que comeza a expresarse nunha nova lingua.