petador

Galego

• Etimoloxía: de petar co sufixo -dor.

• Pronuncia: [pe.taˈðoɾ] (AFI)

Substantivo masculino

petador (sg: petador; pl: petadores)

1. Peza metálica que colga das portas para chamar golpeando con ela.
   • Sinónimos: aldraba, armela, batedor, chamador, picaporte.

Traducións

• Alemán: Türklopfer ^(de), Klopfer ^(de).
• Castelán: cerrador ^(es), aldaba ^(es).
• Francés: heurtoir ^(fr).
• Ido: pordo-frapilo ^(io).
• Inglés: door knocker ^(en), knocker ^(en).
• Italiano: battente ^(it).
• Latín: cantharus ^(la).
• Neerlandés: deurklopper ^(nl).