solitario

Galego

• Etimoloxía: do latín solitarius.

• Pronuncia: /so.li.ˈta.rjo/ (AFI)

Adxectivo

solitario (ms: solitario; mpl: solitarios; fs: solitaria; fpl: solitarias)

1. Que está sen Habitantes, sen xente.
   • {{exemplo|Pasamos o día nunha praia solitaria. SINÓNIMO deserto
2. Que vive só, sen compañía.
   • Exemplo: Sempre foi unha persoa solitaria
     
     . SINÓNIMO senlleiro

Substantivo feminino

1. (Medicina), (Veterinaria) e (Zooloxía) Especies de tenias que no seu estado adulto son parasitos de alimais e/ou do ser humano.
   • Exemplo: A solitaria do porco. Hai varias solitarias do home
     
     .

Substantivo masculino

1. Xogo de naipes en que se precisa un único xogador.
   • Exemplo: Meu avó fai pola tarde solitarios para matar o tempo
     
     .

Observacións

• Na 1ª acepción seu sinónimo é deserto.
• Na 2ª acepción seu sinónimo é senlleiro.