tendencia
Galego
Etimoloxía: de tender.
Pronuncia: /teŋ.'ðeŋ.θja̯/ ou /teŋ.'ðeŋ.sja̯/ (AFI)
Substantivo feminino
tendencia
(sg: tendencia; pl: tendencias)
- Inclinación ou disposición en virtude da que alguén se ve atraído cara a un fin.
- Inclinación dun obxecto a moverse nunha certa dirección.
- Orientación ou corrente que se desenvolve no interior dun movemento, grupo ou partido político.
- Conxunto de persoas que manifestan esta inclinación.
- Conxunto dos factores que orientan un fenómeno cara a unha dirección determinada.
- Idea artística, relixiosa, económica, política, etc., que se orienta en determinada dirección.
- (Economía) Conxunto dos factores que determinan o movemento continuo e prolongado de calquera actividade económica durante un período de tempo.
- (Matemáticas) Liña que presenta un conxunto de datos estatísticos en relación co tempo.