trente

Francés

• Etimoloxía: do francés antigo trente, do latín trīgintā, do protoindoeuropeo *tri(d)ḱomt.

• Pronuncia: /tʁɑ̃t/ (AFI)

• Escoitar: «trente» (Ficheiro ─ axuda)

Número cardinal

trente

1. Trinta.

Termos relacionados

• trentième

Francés antigo

• Etimoloxía: do latín trīgintā, do protoindoeuropeo *tri(d)ḱomt.

• Pronuncia: /ˈtrentə/ (arcaico) /ˈtrantə/ (clásico) (AFI)

Número cardinal

trente

1. Trinta.

Descendentes

• Francés: trente
• Normando: trente
• Valón: trinte

Friulano

• Etimoloxía: do latín trīgintā, do protoindoeuropeo *tri(d)ḱomt.

Número cardinal

trente

1. Trinta.

Normando

• Etimoloxía: do francés antigo trente, do latín trīgintā, do protoindoeuropeo *tri(d)ḱomt.

• Escoitar: «trente» (Ficheiro ─ axuda)

Número cardinal

trente

1. Trinta.