Galego

  •   Pronuncia: [tɾuˈkaɾ] (AFI)

trucar1

  Verbo intransitivo

trucar

  1. Arremeter un animal cos cornos.
    • Sinónimos: cornear, cotar, escornar, repotar, romar, topar, turrar.
    • Termos relacionados: cotada, turrada, trucada.
    • Exemplo: Unha vaca en celo chámase ‘Toura’, que tamén significa estar en celo, e unha vaca neste período -’touronada’- pode tornarse moi perigosa para o seu dono xa que pode trucar contra el, tomándoo polo almallo.

  2. Golpear a cabeza contra algo.

trucar2

  Verbo transitivo

trucar

  1. Alterar unha cousa introducindo algún cambio no orixinal con algún fin.
    • Exemplo: Non xogo con esta baralla trucada.

  2. Manipular unha fotografía ou unha secuencia cinematográfica para representar unha situación diferente da real.
  3. Modificar o motor dun vehículo para darlle maior potencia.
    • Exemplo: Despois de trucar o motor, ninguén podía con el.

Conxugación