tuno

Galego

• Pronuncia: [ˈtu.nʊ] (AFI)

Substantivo

tuno (ms: tuno; mpl: tunos; fs: tuna; fpl: tunas)

1. Que anda dun sitio para outro e que comete pequenos furtos ou fraudes e engana con habilidade.
   • Sinónimos: truán.
2. Que é amigo de facer trasnadas.
   • Sinónimos: galopín, pillabán, pillo.

Substantivo

tuno (ms: tuno; mpl: tunos; fs: tuna; fpl: tunas)

1. Persoa que anda dun sitio para outro e que comete pequenos furtos ou fraudes e engana con habilidade.
   • Sinónimos: moinante, truán, tunante.
2. Rapaz un pouco desvergonzado e traste que comete pequenas falcatruadas.
   • Sinónimos: galopín, pillabán, pillo, tunante.
3. Membro dunha tuna.