usucapión

Galego

• Etimoloxía: do latín usucapio.

Substantivo masculino

usucapión

1. (Dereito) Adquisición dun dereito ou propiedade por mor da súa posesión ao longo do tempo.

Traducións

(1) Adquisición dun dereito ou propiedade

Alemán: Ersitzung (de). Castelán: usucapión (es). Catalán: usucapió (ca). Checo: vydržení (cs). Francés: usucapion (fr). Inglés: usucaption (en). Italiano: usucapione (it). Latín: usucapio (la). Portugués: usucapião (pt).