único

Galego

• Etimoloxía: do latín unicus, de unus co sufixo -icus.

• Pronuncia: [ˈu.ni.kʊ] (AFI)

Adxectivo

único (ms: único; mpl: únicos; fs: única; fpl: únicas)

1. Que non ten igual.
   • Sinónimos: selleiro, senlleiro, singular.
   • Exemplo: O zoolóxico alberga exemplares únicos, como un gorila albino.
     
     
2. Que hai un só.
   • Termos relacionados: fillo único.
3. Que é extraordinario polas súas características dentro da súa clase.
   • Termos relacionados: excepcional, incomparábel, incomparable.

Termos relacionados

• unicamente, unicidade