γόνυ

Grego antigo

• Etimoloxía: do protogrego *gónu, do protoindoeuropeo *ǵónu.

• Pronuncia: /ɡó.ny/ → /ˈɣo.ny/ → /ˈɣo.ni/ (AFI)

Substantivo neutro

γόνυ

1. (Anatomía) Xeonllo.