κόλιανδρος

Grego

• Etimoloxía: do grego antigo κορίαννον.

Substantivo

κόλιανδρος

1. (Alimentación) (Botánica) Coandro, coriandro.

Variantes

• κόλιαντρος
• κολίανδρος
• κορίανδρος
• κολίανδρο