-ino

Galego

• Etimoloxía: do latín -inus.

Sufixo

-ino (ms: -ino; mpl: -inos; fs: -ina; fpl: -inas)

1. Forma adxectivos ou substantivos que indican orixe.

Traducións

• Castelán: -ino ^(es)
• Francés: -in ^(fr)
• Inglés: -ine ^(en)
• Italiano: -ino ^(it)
• Portugués: -ino ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín -inus.

Sufixo

-ino (ms: -ino; mpl: -inos; fs: -ina; fpl: -inas)

1. -ino.

Esperanto

• Etimoloxía: do alemán -in.

Sufixo

-ino

1. Forma feminino.

Ido

Sufixo

-ino

1. Forma feminino.

Italiano

• Etimoloxía: do latín -inus.

Sufixo

-ino (ms: -ino; mpl: -ini; fs: -ina; fpl: -ine)

1. Forma diminutivos, -iño.
2. -ino.
3. Indica profesión, -eiro.
4. Indica un instrumento ou ferramenta.

Portugués

• Etimoloxía: do latín -inus.

• Pronuncia: /'i.nʊ/ (Brasil) (AFI)

Sufixo

-ino (ms: -ino; mpl: -inos; fs: -ina; fpl: -inas)

1. -ino.