ter: Diferenzas entre revisións

/ Ter conta de. 1. Soster. 2. Encargarse de [algo ou alguén], coidalo. Ten conta do neno. / Ter de + inf. Deber, estar obrigado a [realiza-lo expresado polo infinitivo]. Teño de obedece-las súas ordes, non podo facer outra cousa. SIN. ter que. / Ter de man (a alguén). V. man. / Ter de ollo (a alguén). 1. Espreitalo. 2. Estar pendente de [unha persoa] para ver se fai algo mal e atacala, sentir antipatía por [unha persoa]. / Ter en conta. Ter en consideración. / Ter en moito (algo ou a alguén). Apreciar moito. / Ter man de. 1. Soster. 2. Coidar. / Ter man para (algo). Ter habilidade, darse maña para [algo]. Ten moi boa man para a cociña. / Ter (alguén) para si que. Dar por seguro, coidar. Eu teño para min que el, querer, non quería volver. SIN. pensar. / Ter + part. Expresa unha acción habitual ou que se repite. Téñolle dado moitas voltas na cabeza ó asunto. ¡Ten feito cada unha! OBS. Cando o participio concorda en xénero e número co complemento directodireito, non se trata dunha perífrase e o verbo conserva o seu significado. Ten feitos uns doces para a sobremesa. Tiña os ollos chantados nel. / Ter porou como. Considerar, xulgar. Aquí témolo por un dos mellores deterxentes do mercado. / Ter que + inf. 1. Deber, estar obrigado a. Teño que ir visitalo. Tes que face-lo que eu che diga. SIN. ter de. 2. Ser moi de desexar que [ocorra o expresado polo infinitivo]. Agora, para ben ser, tiña que chover uns días.