ablativo

Galego

• Etimoloxía: do latín ablativu.

• Pronuncia: [a.βlaˈti.βʊ] (estándar) (AFI)

Adxectivo

ablativo m, f (ms: ablativo; mpl: ablativos; fs: ablativa; fpl: ablativas)

1. Dise do que produce ablación.
2. Caso gramatical de varias linguas indoeuropeas, como a latina, e que indican relacións propias do complemento circunstancial: instrumento, orixe, afastamento, etc.

Traducións

2. Caso gramatical

Alemán: Ablativ (de) m Castelán: ablativo (es) m Francés: ablatif (es) m Inglés: ablative (en)