amandier

Francés

• Etimoloxía: de amande co sufixo -ier, do francés antigo almande, do latín vulgar *amendla, do latín amygdala, do grego antigo ἀμυγδάλη (amugdálē).

• Pronuncia: [a.mɑ̃.dje] (AFI)

• Escoitar: «amandier» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

amandier (sg: amandier; pl: amandiers)

1. (Botánica) Amendoeira, Prunus dulcis.