ancora

Grafías semellantes:     áncora ,    àncora ,    âncora

Italiano

ancora¹

• Etimoloxía: do latín vulgar *ancōra.

• Pronuncia: /anˈko.ra/ (AFI)

• Escoitar: «ancora» (Ficheiro ─ axuda)

Adverbio

ancora

1. Máis.
2. aínda

ancora²

• Etimoloxía: do latín ancora, do grego antigo ἄγκυρα (ánkura), do protoindoeuropeo *ang-.

• Pronuncia: /ˈan.ko.ra/ (AFI)

Substantivo feminino

ancora (sg: ancora; pl: ancore)

1. (Mariña) Áncora.

Latín

• Etimoloxía: do grego antigo ἄγκυρα (ánkura), do protoindoeuropeo *ang-.

Substantivo feminino

ancora (sg: ancŏra; pl: ancŏrae)

1. (Mariña) Áncora.