antelación

Galego

• Etimoloxía: do latín medieval antelationem, acusativo singular de antelatio, -onis.

• Pronuncia: /antɛlaˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

antelación (sg: antelación; pl: antelacións)

1. Adianto con que sucede algo con relación a outro algo.

Traducións

• Alemán: Vorgriff ^(de).
• Castelán: antelación ^(es).
• Catalán: antelació ^(ca).
• Francés: anticipation ^(fr).
• Inglés: advance ^(en).
• Italiano: anticipazione ^(it).
• Portugués: antelação ^(pt), antecedência ^(pt), avanço ^(pt).

Castelán

• Etimoloxía: do latín medieval antelationem, acusativo singular de antelatio, -onis.

• Pronuncia: [ an.te.la.ˈsjon ] (seseante); [ an.te.la.ˈθjon ] (non seseante) (AFI)

Substantivo feminino

antelación (sg: antelación; pl: antelaciones)

1. Antelación.