arado

Galego

• Pronuncia: /aˈɾaðo̝/ (AFI)

Arado simple
1. Temón
2. Chavellal e chavella
3. Rodiña: dispositivo regulador
4. Teiroa ou seita
5. Rella ou palmela
6. Dentil ou rastro
7. Orelleira ou abeaca

Substantivo masculino

arado (sg: arado; pl: arados)

1. (Agricultura) Apeiro de labranza para arar.
2. (Agricultura) Rella que se introduce na terra para abrir regos.

Traducións

• Asturiano: aráu ^(ast).
• Castelán: arado ^(es).
• Checo: pluh ^(cs).
• Francés: charrue ^(fr).
• Gaélico escocés: crann ^(gd)
• Inglés: plough ^(en).
• Italiano: aratro ^(it).
• Mapuche: araw ^(arn), dümüll ^(arn), dimun ^(arn), timun ^(arn), ketrapeyüm ^(arn)
• Polaco: pług ^(pl).

Adxectivo

arado (ms: arado; mpl: arados; fs: arada; fpl: aradas)

1. (Agricultura) Dise do terreo está preparado por xa se arar nel.