arpista

Galego

• Etimoloxía: de arpa.

• Pronuncia: [aɾˈpista̝] (AFI)

Substantivo feminino e masculino

arpista (sg: arpista; pl: arpistas)

1. (Música) Músico que toca a arpa.

Traducións

• Francés: harpiste ^(fr)
• Inglés: harpist ^(en), harper ^(en)
• Búlgaro: арфист ^(bg) (home), арфистка ^(bg) (muller)
• Catalán: arpista ^(ca)
• Castelán: arpista ^(es)
• Esperanto: harpisto ^(eo), harpistino ^(eo)
• Ido: harpisto ^(io), harpistino ^(io)
• Italiano: arpista ^(it)
• Polaco: harfista ^(pl), harfistka ^(pl)
• Ruso: арфист ^(ru) (home), арфистка ^(ru) (muller)
• Sueco: harpspelare ^(sv), harpspelerska ^(sv), harpist ^(sv)
• Chinés: 豎琴家 ^(cmn), 竖琴家 ^(cmn) (shùqínjiā)
• Checo: harfenista ^(cs), harfista ^(cs)
• Neerlandés: harpist ^(nl), harpiste ^(nl)
• Finés: harpisti ^(fi)
• Francés antigo: herpeor ^(fro)
• Alemán: Harfenist ^(de), Harfenistin ^(de)
• Irlandés: cláirseoir ^(ga), cruitire ^(ga)
• Maorí: kaiwhakatangi hāpa ^(mi)
• Portugués: harpista ^(pt)
• Romanés: harpist ^(ro)
• Galés: telynor ^(cy)
• Vasco: harpalari ^(eu)
• Estoniano: harfimängija ^(et)
• Gaélico escocés: clàrsair ^(gd)
• Manés: claaseyr ^(gv)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música

Castelán

• Etimoloxía: de arpa.

Substantivo feminino e masculino

arpista (sg: arpista; pl: arpistas)

1. (Música) Arpista.

Catalán

• Etimoloxía: de arpa.

Substantivo feminino e masculino

arpista (sg: arpista; pl: arpistes)

1. (Música) Arpista.

Italiano

• Etimoloxía: de arpa.

Substantivo feminino e masculino

arpista (ms: arpista; mpl: arpisti; fs: arpista; fpl: arpiste)

1. (Música) Arpista.