atlante

Galego

O mouro de Santa María de Mourente (Pontevedra) sostén o púlpito a modo de atlante

• Etimoloxía: do latín atlantes (habitantes dos montes Atlas), e este do grego Ατλαντες (Átlantes)

Substantivo masculino

atlante (sg: atlante; pl: atlantes)

1. (Arquitectura) Estatua masculina que ten a función dunha columna ou piar e sostén un entaboamento sobre a súa cabeza ou nos ombreiros.
   • Exemplo: Non deixes de ir ver o mouro de Mourente, que debe ser o único atlante que temos en Galicia.
     
     

Sinónimos: telamón

Observacións: Cando se trata dunha figura feminina equivalente, recibe o nome de cariátide.

Termos relacionados

• cariátide

Traducións

• Castelán: atlante ^(es)