avogado de oficio

Galego

• Etimoloxía: de avogado e oficio.

Locución substantiva masculina

avogado de oficio (ms: avogado de oficio; mpl: avogados de oficio; fs: avogada de oficio; fpl: avogadas de oficio)

1. (Dereito) Avogado designado polo xuíz a unha parte, ordinariamente carente de recursos económicos.

Traducións

• Alemán: Pflichtverteidiger ^(de)
• Castelán: abogado de oficio ^(es), abogado de turno ^(es)
• Inglés: public defender ^(en)
• Portugués: defensor público ^(pt)