baltarés

Galego

• Etimoloxía: de Baltar e o sufixo -és.

• Pronuncia: /baltaˈres/ (AFI)

Substantivo

baltarés (ms: baltarés; mpl: baltareses; fs: baltaresa; fpl: baltaresas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural do concello de Baltar.

Adxectivo

baltarés (ms: baltarés; mpl: baltareses; fs: baltaresa; fpl: baltaresas)

1. Relativo ou pertencente ao concello de Baltar e á súa xente.