bandoleirismo

Galego

• Pronuncia: /bandolejˈɾismo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

bandoleirismo (sg: bandoleirismo; pl: bandoleirismos)

1. Existencia de actividade bandoleira nun lugar.
2. Cousas de bandoleiros.

Traducións

• Castelán: bandolerismo ^(es).
• Francés: banditisme ^(fr), brigandage ^(fr).
• Inglés: brigandage ^(en), banditry ^(en).
• Portugués: bandoleirismo ^(pt).

Portugués

Substantivo masculino

bandoleirismo (sg: bandoleirismo; pl: bandoleirismos)

1. Bandoleirismo.