beadés

Galego

• Etimoloxía: de Beade e o sufixo -és.

• Pronuncia: /beaˈðes/ (AFI)

Substantivo

beadés (ms: beadés; mpl: beadeses; fs: beadesa; fpl: beadesas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural do concello de Beade.

Adxectivo

beadés (ms: beadés; mpl: beadeses; fs: beadesa; fpl: beadesas)

1. Relativo ou pertencente ao concello de Beade e á súa xente.