beato

Galego

• Pronuncia: /beˈato̝/ (AFI)

Adxectivo

beato (ms: beato; mpl: beatos; fs: beata; fpl: beatas)

1. (Relixión) Beatificado pola igrexa católica.
2. (pexorativo) Moi devoto.
3. (pexorativo) Que finxe unha devoción ou comportamento distinto do seu.

Substantivo

beato (ms: beato; mpl: beatos; fs: beata; fpl: beatas)

1. (Relixión) Persoa beata.
   • Exemplo: Catro beatas bisbaban o rosario na penumbra da igrexa.
     
     

Substantivo masculino

Unha das miniaturas do Beato do Escorial

beato (sg: beato; pl: beatos)

1. (Arte) Códice escrito e iluminado cos comentarios de Beato de Liébana (s. VIII) ó Apocalipse de San Xoán, e do que existen numerosas copias e variantes.
   • Exemplo: O Beato de San Miguel de Escalada (León) foi vendido e revendido e hoxe se expón na biblioteca Morgan de Nova York.
     
     

Traducións

• Castelán: beato ^(es)
• Portugués: beato ^(pt)