bentos

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo βένθος (bénthos, "os fondos mariños").

• Pronuncia: /ˈbento̝s/ /ˈbɛnto̝s/ (AFI)

Substantivo masculino

bentos

1. (Zooloxía) Conxunto de organismos acuáticos que viven no fondo do mar, ríos ou lagos, nuns casos sobre a superficie do fondo (vieiras, crustáceos, algas fixadas ó chan, etc.) e noutros enterrados no sedimento (poliquetos, ameixas, etc.).

Termos relacionados

• bentónico
• béntico

Traducións

• Alemán: Benthos ^(de)
• Castelán: bentos ^(es).
• Catalán: bentos ^(ca).
• Francés: benthos ^(fr).
• Inglés: benthos ^(en)
• Irlandés: beantós ^(ga)
• Italiano: bentos ^(it).
• Polaco: bentos ^(pl).
• Portugués: bentos ^(pt).
• Ruso: бентос ^(ru)
• Vasco: bentos ^(eu).