berkelio

Galego

• Etimoloxía: de Berkeley, California, onde se descubriu.

Substantivo masculino

berkelio

1. (Química) Elemento químico número 97, é un metal artificial radiactivo. Descubríuno Seaborg en 1949. O seu símbolo é Bk.

Traducións

• Alemán: Berkelium ^(de).
• Castelán: berkelio ^(es).
• Francés: berkélium ^(fr).
• Inglés: berkelium ^(en).
• Italiano: berkelio ^(it).
• Neerlandés: berkelium ^(nl).
• Portugués: berquélio ^(pt).
• Sueco: berkelium ^(sv).

Véxase tamén

• Apéndice: Elementos químicos

Castelán

Substantivo

berkelio

1. (Química) Berkelio.

Italiano

Substantivo masculino

berkelio

1. (Química) Berkelio.