betacismo

Galego

• Pronuncia: /betaˈθismo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

betacismo (sg: betacismo; pl: betacismos)

1. (Fonética) Fenómeno e proceso fonético por mor do cal confluíron foneticamente os sons [b] e [v] provocando que a oposición entre os fonemas /b/ e /v/ desaparecese

Traducións

• Alemán: Betazismus ^(de)
• Aragonés: betacismo ^(an)
• Castelán: betacismo ^(es).
• Catalán: betacisme ^(ca)
• Francés: bêtacisme ^(fr)
• Húngaro: Betacizmus ^(hu)
• Inglés: Betacism ^(en)
• Italiano: betacismo ^(it)
• Latín: Betacismus ^(la)
• Portugués: betacismo ^(pt)
• Ruso: Бетацизм ^(ru)
• Xaponés: 唇歯化 ^(ja)

Aragonés

Substantivo masculino

betacismo (sg: betacismo; pl: betacismos)

1. Betacismo.

Castelán

Substantivo masculino

betacismo (sg: betacismo; pl: betacismos)

1. Betacismo.

Italiano

Substantivo masculino

betacismo

1. Betacismo.

Portugués

Substantivo masculino

betacismo (sg: betacismo; pl: betacismos)

1. Betacismo.