biderkatzaile

Vasco

Substantivo

biderkatzaile

1. (Matemáticas) Multiplicador.

Declinación

Declinación de biderkatzaile (inanimado, rematado en vogal)
	indefinido	singular	plural
absolutivo	biderkatzaile	biderkatzailea	biderkatzaileak
ergativo	biderkatzailek	biderkatzaileak	biderkatzaileek
dativo	biderkatzaileri	biderkatzaileari	biderkatzaileei
xenitivo	biderkatzaileren	biderkatzailearen	biderkatzaileen
comitativo	biderkatzailerekin	biderkatzailearekin	biderkatzaileekin
causativo	biderkatzailerengatik	biderkatzailearengatik	biderkatzaileengatik
benefactivo	biderkatzailerentzat	biderkatzailearentzat	biderkatzaileentzat
instrumental	biderkatzailez	biderkatzaileaz	biderkatzaileez
inesivo	biderkatzailetan	biderkatzailean	biderkatzaileetan
locativo	biderkatzailetako	biderkatzaileko	biderkatzaileetako
adlativo	biderkatzailetara	biderkatzailera	biderkatzaileetara
adlativo terminal	biderkatzailetaraino	biderkatzaileraino	biderkatzaileetaraino
adlativo de aproximación	biderkatzailetarantz	biderkatzailerantz	biderkatzaileetarantz
adlativo destinativo	biderkatzailetarako	biderkatzailerako	biderkatzaileetarako
ablativo	biderkatzailetatik	biderkatzailetik	biderkatzaileetatik
partitivo	biderkatzailerik	—	—
prolativo	biderkatzailetzat	—	—