bjørn

Grafías semellantes:     björn ,    bjǫrn

Danés

• Etimoloxía: do nórdico antigo bjǫrn.

• Pronuncia: /bjœrn/ (AFI)

Substantivo

bjørn c

1. (Zooloxía) Oso.

Feroés

• Etimoloxía: do nórdico antigo bjǫrn.

• Pronuncia: /bjœdn/ (AFI)

Substantivo feminino

bjørn

1. (Zooloxía) Oso.

Referencias

VV. AA. (1985). Føroysk-Ensk ordabók. p. 46. Nám. ISBN 9780907715221.

Noruegués

• Etimoloxía: do nórdico antigo bjǫrn.

Substantivo masculino

bjørn

1. (Zooloxía) Oso.