boimortés

Galego

• Etimoloxía: de Boimorto e o sufixo -és.

• Pronuncia: /bojmɔɾˈtes/ (AFI)

Substantivo

boimortés (ms: boimortés; mpl: boimorteses; fs: boimortesa; fpl: boimortesas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural do concello de Boimorto.

Adxectivo

boimortés (ms: boimortés; mpl: boimorteses; fs: boimortesa; fpl: boimortesas)

1. Relativo ou pertencente a Boimorto e á súa xente.