burdigalense
Galego
Etimoloxía: de Burdigala.
Pronuncia: /buɾðiɣaˈlɛnse̝/ (AFI)
Substantivo
burdigalense (ms: burdigalense; mpl: burdigalenses; fs: burdigalense; fpl: burdigalenses)
- (Xentilicio) Habitante ou natural de Burdígala (antiga cidade romana).
Adxectivo
burdigalense (ms: burdigalense; mpl: burdigalenses; fs: burdigalense; fpl: burdigalenses)
- Relativo ou pertencente a Burdígala e a súa xente.