cítara

Galego

• Etimoloxía: do latín cithara, do grego antigo κιθάρα (kithára).

• Pronuncia: /ˈθita̝ɾa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

cítara (sg: cítara; pl: cítaras)

1. (Música) Instrumento musical de corda que ten forma trapezoidal e un número de cordas que varía de 20 a 30. Tócase cunha púa. É dun tamaño superior ao violín aínda que existen diversos tamaños.

Termos relacionados

• citarista

Traducións

• Alemán: Zither ^(de)
• Castelán: cítara ^(es)
• Catalán: cítara ^(ca)
• Chinés: 古筝 ^(zh)
• Francés: cithare ^(fr).
• Inglés: zither ^(en).
• Italiano: cetra ^(it)
• Portugués: cítara ^(pt), cítola ^(pt)

Termos relacionados

• instrumento de corda

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música

Castelán

• Etimoloxía: do latín cithara, do grego antigo κιθάρα (kithára).

Substantivo feminino

cítara (sg: cítara; pl: cítaras)

1. (Música) Cítara.

Catalán

• Etimoloxía: do latín cithara, do grego antigo κιθάρα (kithára).

Substantivo feminino

cítara (sg: cítara; pl: cítares)

1. (Música) Cítara.

Portugués

• Etimoloxía: do latín cithara, do grego antigo κιθάρα (kithára).

Substantivo feminino

cítara (sg: cítara; pl: cítaras)

1. (Música) Cítara.