capón

Galego

Feira do capón en Vilalba

• Etimoloxía: do galego-portugués capon, do latín capo.

• Pronuncia: /ka.ˈpoŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

capón (sg: capón; pl: capóns)

1. (Alimentación) Polo castrado antes da súa madurez sexual. É máis aprezado gastronomicamente que un polo normal.
   • Exemplo: Capón de oito meses, comida prá mesa de reises.
     
     

Traducións

• Africáner: kapoen ^(af)
• Alemán: Kapaun ^(de)
• Castelán: capón ^(es)
• Catalán: capó ^(ca)
• Francés: chapon ^(fr)
• Galego-portugués: capon ^(glpt)
• Inglés: capon ^(en)
• Italiano: cappone ^(it)
• Latín: capo ^(la)
• Limburgués: poon ^(li)
• Neerlandés: kapoen ^(nl)
• Polaco: kapłon ^(pl)
• Portugués: capão ^(pt), frango capão ^(pt)
• Siciliano: capuni ^(scn)
• Vasco: kapoi ^(eu)

Castelán

• Etimoloxía: do latín capo.

Substantivo masculino

capón (sg: capón; pl: capones)

1. (Alimentación) Capón.