carnotán
Galego
Etimoloxía: de Carnota.
Pronuncia: /kaɾnɔˈtaŋ/ (AFI)
Substantivo
carnotán (ms: carnotán; mpl: carnotáns; fs: carnotá; fpl: carnotás)
- (Xentilicio) Habitante ou natural do concello de Carnota.
Adxectivo
carnotán (ms: carnotán; mpl: carnotáns; fs: carnotá; fpl: carnotás)
- Relativo ou pertencente a Carnota e a súa xente.