castelán

Galego

castelán¹

• Etimoloxía: do galego-portugués castelão ou castelãa, e este do latín Castellānus.

• Pronuncia: /kasteˈlaŋ/ (AFI)

Substantivo

castelán (ms: castelán; mpl: casteláns; fs: castelá; fpl: castelás)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Castela.

Traducións

• Alemán: Kastilianer ^(de)
• Francés: Castillan ^(fr)
• Catalán: castellà ^(ca)
• Castelán: castellano ^(es)
• Italiano: castigliano ^(it)
• Occitano: castelhan ^(oc)
• Portugués: castelhano ^(pt)

Adxectivo

castelán (ms: castelán; mpl: casteláns; fs: castelá; fpl: castelás)

1. Relativo ou pertencente a Castela e a súa xente.

Traducións

• Inglés: Castilian ^(en)
• Catalán: castellà ^(ca)
• Castelán: castellano ^(es)
• Esperanto: kastilo ^(eo)
• Francés: castillan ^(fr)
• Italiano: castigliano ^(it)
• Occitano: castelhan ^(oc)
• Portugués: castelhano ^(pt)

Substantivo masculino

castelán (sg: castelán; pl: casteláns)

1. Lingua románica falada en España, parte de América do Sur, América Central, México, EEUU...
   • Sinónimos: español.

Traducións

• Alemán: Kastilianisch ^(de)
• Castelán: castellano ^(es).
• Catalán: castellà ^(ca).
• Francés: castillan ^(fr).
• Inglés: Castilian ^(en).
• Italiano: castigliano ^(it)
• Occitano: castelhan ^(oc)
• Portugués: castelhano ^(pt).
• Vasco: gaztelera ^(eu)

castelán²

• Pronuncia: /kasteˈlaŋ/ (AFI)

Substantivo

castelán (ms: castelán; mpl: casteláns; fs: castelá; fpl: castelás)

1. Persoa que manda nun castelo.
   • Sinónimos: alcaide, casteleiro.

Traducións

• Castelán: castellano ^(es).
• Catalán: castellà ^(ca).