catacrese
Galego
Etimoloxía: do latín catachresis, do grego antigo κατάχρησις (katakhrêsis).
Pronuncia: [kataˈkɾɛse̝] (AFI)
Substantivo feminino
catacrese (sg: catacrese; pl: catacreses)
- Figura retórica que consiste na utilización metafórica dunha palabra ou expresión para designar unha realidade que carece dun termo específico e co que garda certa relación.
Traducións
- Alemán: Katachrese (de)
- Castelán: catacresis (es).
- Esloveno: katahreza (sl)
- Francés: catachrèse (fr)
- Neerlandés: catachrese (nl)
- Inglés: catachresis (en)
- Italiano: catacresi (it)
- Xaponés: 誤転用 (ja) (ごてんよう, goten'yō)
- Noruegués: katakrese (no)
- Polaco: katachreza (pl)
- Ruso: катахреза (ru)
- Sueco: katakres (sv)
- Portugués: catacrese (pt)
Portugués
- Etimoloxía: do latín catachresis, do grego antigo κατάχρησις (katakhrêsis).
Substantivo feminino
catacrese (sg: catacrese; pl: catacreses)