catavento

Galego

• Etimoloxía: composto de catar e vento.

• Pronuncia: /kataˈβento̝/ /kataˈβɛnto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

catavento (sg: catavento; pl: cataventos)

1. Instrumento que indica a dirección do vento.

Sinónimos

• cataventos, viravento, viraventos

Traducións

• Alemán: Windrichtungsgeber ^(de)
• Baixo saxón holandés: wiendwiezer ^(nds-nl)
• Castelán: veleta ^(es)
• Catalán: penell ^(ca)
• Checo: korouhev ^(cs)
• Chinés: 风向标 ^(zh)
• Danés: vejrhane ^(da)
• Esloveno: vetrokaz ^(sl)
• Finés: tuuliviiri ^(fi)
• Francés: girouette ^(fr)
• Grego: ανεμοδείκτης ^(el)
• Hebreo: שבשבת ^(he)
• Húngaro: szélkakas ^(hu)
• Ido: ventoflago ^(io)
• Indonesio: baling-baling ^(id)
• Inglés: weather vane ^(en)
• Islandés: vindhani ^(is)
• Italiano: banderuola ^(it), segnavento ^(it)
• Macedonio: ветроказ ^(mk)
• Lituano: vėtrungė ^(lt)
• Neerlandés: windwijzer ^(nl)
• Noruegués: værhane ^(no)
• Persa: بادنما ^(fa)
• Polaco: wiatrowskaz ^(pl)
• Portugués: cata-vento ^(pt)
• Ruso: флюгер ^(ru)
• Serbocroata: ветроказ ^(sh), vetrokaz ^(sh)
• Sueco: vindflöjel ^(sv), flöjel ^(sv)
• Turco: rüzgâr gülü ^(tr), rüzgârgülü ^(tr)
• Ucraíno: флюгер ^(uk)
• Valón: rabanair ^(wa)
• Vasco: haize-orratz ^(eu)
• Xaponés: 風見鶏 ^(ja)