cloruro

Galego

• Etimoloxía: de clor- e -uro.

• Pronuncia: /klɔɾ.'uɾo̯/ (AFI)

Substantivo masculino

cloruro (sg: cloruro; pl: cloruros)

1. (Química) Sal do ácido clorhídrico.
   • Exemplo: Un dos cloruros máis coñecidos é o cloruro sódico.
     
     

Termos relacionados

cloruro de calcio, cloruro de sodio.