cocteleira

Galego

• Etimoloxía: de cóctel.

• Pronuncia: [kɔkteˈlejɾa̝] (AFI)

Substantivo feminino

cocteleira (sg: cocteleira; pl: cocteleiras)

1. (Alimentación) Recipiente especialmente deseñado para mesturar bebidas, na preparación de cócteles.

Traducións

• Alemán: Cocktail-Shaker ^(de), Shaker ^(de)
• Bosníaco: šejker ^(bs)
• Castelán: coctelera ^(es)
• Catalán: coctelera ^(ca)
• Checo: šejkr ^(cs)
• Chinés: 鸡尾酒振动筛 ^(zh)
• Francés: shaker ^(fr), coquetelier ^(fr)
• Eslovaco: šejker ^(sk)
• Esperanto: koktelilo ^(eo), skubotelo ^(eo)
• Grego: σέικερ ^(el)
• Hebreo: שייקר ^(he)
• Inglés: cocktail shaker ^(en)
• Italiano: shaker ^(it), cocktail shaker ^(it)
• Neerlandés: cocktailshaker ^(nl)
• Portugués: coqueteleira ^(pt)
• Romanés: shaker ^(ro)
• Ruso: шейкер ^(ru)
• Sueco: shaker ^(sv)
• Xaponés: シェイカー ^(ja)