cuño

Galego

• Etimoloxía: de latín cuneus.

• Pronuncia: /ˈkuɲo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

cuño (sg: cuño; pl: cuños)

1. Molde metálico cunha inscrición ou debuxo gravados co que se estampan moedas, medallas, cartas, documentos...
2. Sinal en relevo ou con tinta que produce este molde.
3. (Figurado) Característica distintiva.

Traducións

• Castelán: cuño ^(es)
• Portugués: cunho ^(pt)