cuscús

Galego

• Etimoloxía: do árabe كسكس (kuskus), de كسكس (kaskasa) (« moer »), do tamazight ⵙⴽⵙⵓ (seksu).

Substantivo masculino

cuscús (sg: cuscús; pl: cuscús)

1. (Alimentación) Prato tradicional bérber feito a base de sémola de trigo. Consiste en grans de sémola de trigo duro de tamaño medio duns milímetros de diámetro (tras o cociñado), acompañado de verduras, garavanzos e carne vermella. É un alimento básico nas cociñas de África do Norte, Marrocos, Alxeria, Tunisia, Mauritania, Libia...

Traducións

• Castelán: cuscús ^(es)
• Francés: couscous ^(fr)
• Inglés: couscous ^(en)
• Italiano: cuscus ^(it)
• Portugués: cuscuz ^(pt)